Let it snow!
We hadden een verjaardag te vieren deze negende van de eerste. En allereerst wachtte ons bij het ontwaken een mooie verrassing. 's Nachts was er in de toch al prachtige omgeving van Torkilsbyn een dik pak sneeuw gevallen. Een prachtig winter wonderland was daardoor ontstaan. Erg leuk, want we hadden gepland om naar de Glaskogen te gaan, ongeveer drie kwartier rijden bij ons vandaan. Glaskogen Natuurreservaat is een gebied in de provincie Värmland. Het reservaat werd in 1970 opgericht en is 28,000 hectare groot. Glaskogen is uitgestrekt en heuvelachtig. Naast bomen zijn er veel meren te vinden, waarvan Stora Gla and Övre Gla de grootste zijn. Het is een waar paradijs voor hikers en outdoor lovers. In de zomer worden er kano- en mountainbike tochten gedaan. En sportvissers kunnen er ook hun hart ophalen. In Glaskogen leven verschillende dieren. Zo is de kans op elanden spotten groot. Daarnaast kan het zo maar zo zijn dat je lynxen, reeën en vossen tegenkomt. Het informatiecentrum in Lenungshammar gaat in de winter al om 11.00 uur dicht. Er zijn in het informatiecentrum uitgebreide kaarten verkrijgbaar en men kan je er van alles vertellen over de vele mogelijkheden die er zijn in het park. Op deze plek is ook een (heel) kleine supermarkt en een café. Een bezoekje vonden we de moeite waard en we wilden dus op tijd aankomen. De Volvo heeft winterbanden, dus daar moesten we een heel eind mee komen dachten we. Er zijn twee wegen die leiden naar het informatiecentrum. "We nemen de mooiste, kronkeligste en tevens de kortste, dan zien we vast wat van de mooie natuur onderweg!", besloten we. Bij dit bord sloegen we dus af.
Het werd een spannend ritje. De winterbanden van de Volvo hadden namelijk eigenlijk niet voldoende grip en de sneeuwkettingen, die lagen nog in Nederland. Nu hadden we tijdens eerdere winterreizen naar Zweden al eens verwonderd een auto nagekeken, omdat die een komisch slipgeluid maakte. Dit geluid wordt veroorzaakt, doordat bij veel auto's er spikes in het rubber zitten. Zo hebben de auto's meer grip bij het rijden over ijs en sneeuw. In sommige gebieden in Zweden is dit bittere ernst omdat hier geen sneeuwschuivers actief zijn en strooien al helemaal geen doen is. Bij extreme temperaturen grijpen de Zweden dus terug op deze Dubbdäck (banden met spikes) en op los grind. En hoe belangrijk goede banden kunnen zijn ondervonden we dus die ochtend van Ina's verjaardag. Een beetje bibberig, maar gelukkig nog helemaal heel, bereikten we toch nog op tijd het informatiecentrum. We namen ons voor hier in het vervolg voorzichtiger mee te zijn.
Gaan we hier dan veel mee te maken krijgen? Hoe zit het eigenlijk met het klimaat in Zweden? Nou, het land kent een viertal klimaatsoorten. Het middelhoge deel van waar wij nu verblijven heeft een gematigd landklimaat. In de bergen is er een hooggebergteklimaat. Kenmerkend voor het klimaat van Värmland zijn de relatief hoge zomertemperaturen en de vrij milde winters in vergelijking met de omringende landen die op dezelfde breedtegraad liggen. Dat het nu zo overvloedig sneeuwt komt dus misschien niet elke winter voor. Värmland profiteert van het feit dat het aan de lijzijde van de bergen in Noorwegen ligt. Deze bergen houden neerslag en depressies voor een groot deel tegen. Ook zorgen de bergen in de zomermaanden voor een föhneffect waardoor het zelfs in het noorden van Zweden tropisch warm kan worden. Helemaal niet verkeerd dus, maar de aanschaf van een paar sneeuwkettingen is geen overbodige luxe.