Van Voertuig naar Fordon

12-11-2024

Voertuigen (of Fordon in het Zweeds, spreek uit: foerdoen), je kunt niet zonder in Zweden. In een land van ongeveer 1570 kilometer lang en 500 kilometer breed verschillen de te overbruggen afstanden nogal van die in Nederland. Zweden is gelukkig een goed onderhouden wegennet met prima snelwegen rijk. Je kunt de hele lengte van Zweden met de auto afleggen, van zuid tot noord. Er zijn geen tolwegen (met uitzondering van de Öresundsbrug en de bruggen rond Göteborg en Stockholm) en files komen er nauwelijks voor. 

(Gemotoriseerde) voertuigen zijn er in allerlei soorten en vormen. Je kunt natuurlijk een voertuig kopen in Zweden, maar je kunt je Nederlandse voertuig ook invoeren. De ouwe vertrouwde Volvo, gekocht en geregistreerd in Nederland, deed het nog uitstekend en viel zeker niet uit de toon tussen alle andere Volvo's in de buurt ;-). Besloten werd daarom haar mee te verhuizen en haar gele NL kenteken te vervangen voor een witte SE plaat. En ook de motor moest van nationaliteit wisselen. Daarbij kwam wel wat kijken hebben we gemerkt. 

Gestart moet worden met het uitvoeren van het voertuig uit Nederland. Je moet hiervoor zijn bij een RDW keuringstation. Daar wordt gevraagd naar:

  • Een legitimatiebewijs

  • Het bewijs dat het voertuig op jouw naam staat en het overschrijvingsbewijs van het kentekenbewijs.

  • De kentekenplaten van je voertuig

Je moet ter plekke ook een formulier invullen. Je krijgt van de RDW:

  • Het gestempelde deel II van het kentekenbewijs

  • Een uitvoerverklaring in tweevoud: het origineel (wit) en een kopie (groen). Die moet je goed bewaren.

Vanaf dat moment heb je in Nederland geen verplichtingen meer zoals wegenbelasting, apk en verzekering.

In Zweden krijg je vervolgens te maken met 'Transportstyrelsen', een overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor de regulering van het spoor-, lucht-, zee- en wegvervoer. Allereerst wordt er een herkomstcontrole (ursprungskontroll) uitgevoerd. Gecheckt wordt of het voertuig niet gestolen is en waar het vandaan komt. Je hebt hiervoor een kopie van het aankoopbewijs en het Nederlandse kentekenbewijs nodig. Na een succesvolle herkomstcontrole moet je zo snel mogelijk een afspraak maken voor een Bilprovning (autokeuring) of een motorcykelbesiktning (motorkeuring). In Zweden zijn er ruim 175 locaties waar dergelijke keuringen kunnen worden uitgevoerd. Het keuringsstation voert geen reparaties van eventuele gebreken uit. Daarvoor moet je naar een garage en vervolgens vindt er een herkeuring plaats. Is het voertuig goedgekeurd dan stuurt het keuringsstation een bericht aan Transportstyrelsen, die vervolgens zorgt voor registratie en voor Zweedse nummerplaten. 

Het voertuig dient daarna natuurlijk snel verzekerd te worden. Een bilförsäkring of motorcykelförsäkring (auto of motor verzekering) is er in drie vormen:

  • trafikförsäkring: deze WA-verzekering is verplicht en dekt schade die je veroorzaakt bij een ongeval met de auto
  • halvförsäkring (WA Casco): deze vorm bestaat uit een WA-, diefstal-, brand-, glas-, machineschade-, sleep- en rechtsbijstandverzekering. Een machineschadeverzekering dekt kosten aan de motor of versnellingsbak.
  • helförsäkring: volledig (Allrisk): deze vorm dekt bovendien ook nog eens schade aan de eigen auto.

Het is aan te raden om aan de Nederlandse verzekeringsmaatschappij een bewijs van het aantal schadevrije jaren aan te vragen (al houden niet alle Zweedse verzekeringsmaatschappijen daar rekening mee). Vaak wordt er korting verleend bij bestuurders ouder dan 35 jaar. Voor pech onderweg kan je in Zweden een soort wegenwacht regelen, een voorbeeld hiervan is 'AssistenceBolaget' maar dan moet je wel minimaal een 'halvförsäkring' hebben afgesloten voor je voertuig anders doen ze niks voor je.

Auto's moeten in Zweden elk jaar worden gekeurd. Voor motoren, caravans en aanhangers geldt om het jaar een verplichte keuring. 

Grappig fenomeen als het gaat om autorijden in Zweden is het volgende. Jaren geleden was er een tekort aan landbouwvoertuigen in Zweden. De Zweedse overheid heeft toen besloten het mogelijk te maken om ook gewone auto's te registreren als landbouwvoertuig. Voor landbouwvoertuigen gelden andere regels. Zo is de verzekering goedkoper en mag je een dergelijk voertuig al rijden als je 15 jaar bent. Jongeren maken van deze regeling dan ook graag gebruik. Een A-Tractor wordt dit type voertuig ook wel genoemd. Met een brommerrijbewijs, een snelheidsbegrenzer van 30 km/uur en een rode driehoek mogen jongeren gewoon de weg op. En dat doen ze maar al te graag, liefst onder het genot van keiharde popmuziek ;-).

Zweden kent het Europese model kentekenbewijs waarop dezelfde gegevens staan als op een Nederlands kentekenbewijs. Dat inschrijvingsbewijs bestaat uit twee delen. Deel I ligt altijd in de auto, deel II wordt om veiligheidsredenen thuis bewaard. Bij aankoop van een voertuig dien je beide delen van de verkoper te krijgen. Eén van deze delen wordt gebruikt om een voertuig over te schrijven op een andere naam.

Zo kocht Peter, onder andere voor het ruimen van sneeuw in de winter, een tweedehands All-Terrain Vehicle (ATV). Samen met de verkopende partij vulde hij het hierboven bedoelde document in en stuurde het naar Transportstyrelsen. Per post kreeg hij een bevestiging van de overschrijving toestuurd en verrassing .... ook kreeg hij een rekening voor de verzekeringspremie ;-). Transportstyrelsen checkt namelijk of het voertuig verzekerd is. En is dit niet het geval, dan sluit men er eentje voor je af. Hiermee wordt te allen tijde voorkomen dat je onverzekerd de weg op gaat. 

Zo kan met de auto, de motor en de ATV de Zweedse wegen opgegaan worden. Alle drie de voertuigen zijn ingevoerd, geregistreerd, gekeurd en voorzien van Zweedse kentekens. De kentekenplaat van de Volvo is een mooie herinnering aan deze 'Operation Triple Zoeff' ;-).  Nu maar genieten van vele veilige kilometers!